Wij zijn Gerwin en Ingrid en wonen samen met onze twee kinderen al een geruime tijd in het prachtige Peize, Drenthe. Wij hebben geen specifieke agrarische achtergrond, maar wel een grote interesse en passie voor voedselbossen. Na veel leeswerk, films, cursussen en excursies bij Nederlandse voedselbossen hebben wij aardig wat kennis opgedaan. Sinds 2021 bouwen wij aan ons eigen voedselbos. De eerste bomen zijn in december 2021 geplant.

Hoe deze fascinatie voor voedselbossen tot stand is gekomen vertellen wij graag op deze pagina.

Gerwin en Ingrid
Een bos, in je voortuin?

Na de verbouwing van ons huis begonnen wij na te denken over onze tuin. Best lastig, aangezien wij daarvoor vijf jaar op een flat hadden gewoond. We wilden een groene tuin, geen tegels maar ook zeker niet teveel onderhoud en bij voorkeur inheemse planten. Van die planten met een subtiele schoonheid, zeg maar. We begonnen in de voortuin met het aanplanten van een bos(je). Een bos met verschillende bomen zoals boswilg, lijsterbes, Spaanse aak, hazelaar, winterlinde en aangevuld met struiken zoals vuilboom, rode kornoelje, kardinaalsmuts, vlier, hondsroos en sleedoorn.

Toen wij de smaak te pakken hadden, breidden we het bos uit met kruiden, denk bijvoorbeeld aan smeerwortel, wilde akelei, sint-janskruid en kruipend zenegroen. Houtsnippers erom heen en vervolgens hebben wij het met rust gelaten.

Het bos leeft

Na een jaar was het bos al aardig gegroeid en we stonden versteld van het leven in het bos. Tijd om de rest van het gras eruit te halen en verder te planten met vlinderstruiken, korenbloem, lavendel, salie, vrouwenmantel, zonnehoed, carex, koninginnekruid en lampepoetsersgrassen. Als laatste is er een bloemenweide(tje) aangelegd. Het resultaat was prachtig, wat een kleur! En vooral wat een leven!! De voortuin heeft een gigantische aantrekkingskracht op vlinders, bijen, (zweef)vliegen, libellen, krekels en het bodemleven zit vol met dieprode wormen, torren, kevers en andere beestjes. Ook voor de vogels is het goed vertoeven in onze tuin. We stonden er versteld van. Onze interesse in bos, (inheemse) planten, bomen en het effect op de biodiversiteit was gewekt. Uiteraard waren wij nog steeds die luie tuinders, dus na het aanplanten en mulchen deden wij eigenlijk niets. Behalve ons verder verdiepen in permacultuur, bomen én in eetbare planten.

Saaie achtertuin, dat kan anders

Van de voortuin gingen wij door naar de achtertuin. Een ruime, diepe tuin maar ook best wel saai door het vele gras. Onze achtertuin moest een eetbare tuin worden, maar zeker niet een moestuin. Want ja, dat is toch echt teveel werk en wij zijn niet zo van het schoffelen, bemesten en bewateren.

In de achtertuin stond al een appelboom daarbij kwamen nog een vijg, perenboom, perzik en walnootboom. Tegen de schutting zijn akebia’s (schijnaugurk) geplant samen met twee wilde wingerds en tegen een hek staan verschillende kiwibessen. En er is op een zonnig plekje een druif in de grond gezet. Ook zijn de bessenstruiken uitgebreid en zijn er aarbeiplantjes en frambozen geplant. Als laatste creëerden we een kruidenbak, zodat we kunnen koken met verse kruiden. In de potjes aan de schutting hebben we Oost-Indische kers geplant, lekker voor door de sla. Voor wat extra kleur in de tuin, maar ook zeker voor de vlinders, bijtjes en vogels, hebben we geraniums en vlinderstruiken geplant. Weg saaie tuin!

Ooh ja, de saaie tuin was weg, maar ook bij ons ging lang niet alles goed. Zo werd de meerjarige broccoli en kool compleet weggegeten door de vele slakken en overleefde een egel, raadselachtig en helaas, onze tuin niet. Wij willen niet teveel ingrijpen en laten zoveel mogelijk bladeren en ander ”boomafval” liggen, maar dat betekent niet dat het altijd goed gaat.

En toen wilden we het echt groots aanpakken

Na veel leeswerk, filmpjes kijken, maar vooral door onze eigen tuin kwamen wij op het idee om een voedselbos te beginnen. En dan het liefst wat groter dan onze achtertuin. Voor een duurzaam, rendabel voedselbos heb je toch zeker 1 hectare grond nodig. Via het lokale online ditispeize.nl vonden wij een stuk agrarische grond van 1 hectare en konden wij starten met onze droom, het creëren van een eigen voedselbos.